Wielka wojna Sithów spowodowała spustoszenie wielu planet zarówno w granicach Republiki, jak i poza nimi. Wysiłki mające na celu ich odbudowę zostały podjęte przez wiele organizacji, jednak już wkrótce stało się jasne, że największa w nich rola - szczególnie na początku procesu - przypadnie Flocie Republiki. Wiele przesłanek przemawiało za wyborem takiego rozwiązania: po pierwsze, siły wojskowe były jedną z niewielu organizacji, która zachowała spójność i zdolność do komunikacji, a więc i koordynacji działań. Po drugie, flota była w stanie zapewnić transportom zaopatrzenia i pomocy humanitarnej wymagane bezpieczeństwo od piratów czy maruderów, a także zachować porządek podczas dystrybucji darów na obszarach dotkniętych rozmaitymi klęskami. Po trzecie w końcu, jednostki wojskowe posiadały zaplecze inżynieryjne konieczne do odbudowy podstawowej infrastruktury na zniszczonych planetach - co miało towarzyszyć pomocy "konsumpcyjnej".

Flota Republiki miała jednak z tymi zadaniami jeden niewielki problem - nie posiadała w swoim składzie wystarczającej liczby zunifikowanych jednostek pomocniczych, zdolnych do obsłużenia wymaganej ilości połączeń i rozdystrybuowania pomocy humanitarnej między potrzebujące jej placówki. Przewóz hurtowy dało się jeszcze zapewnić - czy to w ładowniach zaopatrzeniowców Floty, czy też na pokładach większych okrętów wojennych - jednak problem pojawił się na końcach łańcucha transportowego, gdzie brakowało statków zdolnych do rozwożenia względnie niewielkich ilości towarów między dużą ilością miejsc.

W tym celu w nadzwyczaj szybkim tempie podjęto budowę transportowców zaopatrzenia typu Quartermaster. Te przewożące do 120 ton ładunku jednostki zaprojektowano w taki sposób, aby łatwo można było dostosować je do transportu najróżniejszego towaru - od drobnicy, przez kontenery, aż po ciecze, gazy i materiały sypkie. Pozwoliło to na znaczące oszczędności i dużą elastyczność działań, jak również zmniejszyło ilość jednostek potrzebnych na danym teatrze działań, co było szczególnie ważne w pierwszym okresie ich służby, kiedy stocznie nie były w stanie nadążyć za zapotrzebowaniem.

Ze względu na zagrożenie ze strony piratów, pozostałości po siłach Sithów i Mandalorian, a także innych osobników wykorzystujących chaos wojenny i powojenny do polowania na transportowce, Quartermaster został zaprojektowany jako jednostka bardzo odporna na ataki. Wzmacniany kadłub z duranium zapewnia skuteczną osłonę przed uzbrojeniem spotykanym najczęściej na pokładach myśliwców, transportowców czy kanonierek, a wewnętrzna struktura Quartermastera sprawia, że jest on częściowo odporny na trafienia nawet i z ciężkiej broni, a w szczególności - zachowuje integralność ładowni i pomieszczeń załogi. Dzięki temu jednostki nawet w dużym stopniu uszkodzone mogą ostatecznie zakończyć swoją misję sukcesem - a ich eskorta może nieco bardziej niż zazwyczaj koncentrować się na niszczeniu napastników.

W miarę zmniejszania się potrzeb cywilnych, coraz więcej z zakupionych Quartermasterów było przez Flotę odsprzedawanych w ręce prywatne, lub też skreślanych ze stanu i złomowanych. Pewna ilość tych jednostek pozostała jednak w służbie pełniąc rolę zaopatrzeniowców. Później, w momencie wybuchu wojen mandaloriańskich, spora część sprawnych transportowców pozostających w cywilnej służbie została zarekwirowana i na nowo wcielona do Floty - taki los spotkał m.in. Little Bivoli, przerobioną na latającą kantynę dla wojska.