Pragnąc przynajmniej częściowo uniezależnić swoją potęgę militarną od "siły żywej", która wymaga długotrwałego szkolenia i momentami może wykazywać się zapędami buntowniczymi, Imperium kilkakrotnie eksperymentowało z wprowadzaniem do walki bezpilotowych pojazdów czy myśliwców. Z początku pracowano nad systemem kontroli jednostek bojowych z pokładu jednostki dowódczej przy wykorzystaniu obwodów przyporządkowania (projekt TIE Experimental prowadzony przez dyrektora Lenzera), rozwiązanie to okazało się jednak bardzo wrażliwe na zakłócanie sygnału prowadzącego, a także podatne na przechwycenie kontrolowanych w ten sposób jednostek przez wroga. Rozpoczęto więc prace nad systemem alternatywnym - wyposażeniem każdej walczącej jednostki w autonomiczny system sterowania o rozbudowanej sztucznej inteligencji.

Wprawdzie w okresie galaktycznej wojny domowej istniały już droidy radzące sobie z pilotażem transportowców oraz myśliwców (np. seria R), jednak nie były one w stanie skutecznie toczyć walki - brakowało im instynktu, woli walki i podobnych 'organicznych' cech, jak również odpowiednio zaawansowanego oprogramowania. Dopiero za czasów Nowej Republiki naukowcom pracującym dla jednej z grup będących pozostałością po Imperium udało się zbliżyć do celu i skonstruować myśliwiec ze sztuczną inteligencją o takich parametrach, które pozwalałyby jej na branie w miarę skutecznego udziału w walkach.

Maszyną tą jest TIE Droid, znany też jako TIE/D (nie mylić z T/D, czyli TIE Defenderem) lub TIE/dr. Konstrukcja ta okazała się wielkim krokiem naprzód w dziedzinie maszyn bezpilotowych - zastępujący pilota komputer Ace-6 jest w stanie prowadzić myśliwiec w normalnych warunkach i podejmować ograniczone działania bojowe. Co prawda w walce z żywymi pilotami TIE/D nie mają większych szans o ile nie posiadają wyraźnej przewagi liczebnej (większej nawet, niż potrzebowały stare T/F), automatyczny myśliwiec pozwala jednak oszczędzić pilotów, których Imperium nie może już posyłać lekką reką na śmierć. Przy budowie tego myśliwca wyciągnięto też wnioski z problemów separatystów z droidami-sępami: nowa maszyna ma znacznie zwiększoną autonomiczność, co zmniejszyło jej wrażliwość na zakłócanie sygnału sterującego - teraz dostarcza on zaledwie sugestii i jest używany do wydawania ogólnych rozkazów taktycznych "pilotom" myśliwców.

W zasadzie jedyną ważniejszą potyczką w której wykorzystano TIE/dr była Bitwa o Mon Calamari, w której myśliwce te produkowano na bieżąco na pokładach Pogromców Światów i wprowadzano bezpośrednio do akcji.