Krążowniki szturmowe typu Discril stanowiły trzon dauphermiańskich sił obronnych podczas konfliktu z Enklawą Botor. Mimo, że w porównaniu z jednostkami bojowymi pierwszoplanowych mocarstw galaktycznych odpowiadają zarówno rozmiarem, jak i potencjałem bojowym raczej korwecie, niż krążownikowi czy chociażby fregacie, w swoim czasie i miejscu stanowiły całkiem skuteczną siłę bojową i dzielnie służyły oddziałom marines dauphermiańskiej floty układu.

Jak już wspomniano, okręt nie należy do szczególnie nowoczesnych jak na standardy galaktyczne, posiada jednak solidną konstrukcję i da się go względnie łatwo modyfikować. Jego głównym słabym punktem jest przestarzały rdzeń mocy, dużo większy i cięższy niż jego współczesne odpowiedniki, co nie pozostaje bez wpływu na parametry lotu i siłę uzbrojenia okrętu. Uzbrojenie też zresztą jest ciekawe - rolę głównej artylerii pełnią działa laserowe w obrotowych wieżyczkach zapewniających 360-stopniowe pole ostrzału. Jako artylerię drugorzędną zastosowano jednak zamontowane na stałe egzotyczne emitery tri-cząsteczkowe - być może jest to zaszłość z czasów, kiedy Dauphermianie korzystali wyłącznie z własnej technologii, którą potem uzupełnili czerpiąc z osiągnięć wspólnoty galaktycznej. Hybrydą tych obu rozwiązań są natomiast lekkie działka przeciwlotnicze, również zamontowane tak, że mogą razić jedynie cele pojawiające się z przodu jednostki. Nie jest to tradycyjny układ - zazwyczaj to systemy obronne rozmieszcza się tak, aby broniły statku z każdej strony, a ciężką artylerię koncentruje na wybranych kierunkach. W Discrilu jest na odwrót.

Zarówno prędkość podświetlna, jak i nadświetlna Discrila nie imponuje, zwrotnością też jednostka ta nie zachwyca, warta zauważenia jest natomiast jego nośność - krążownik ten dysponuje ładownością dwu i półkrotnie większą niż korweta koreliańska przy niewiele ponad połowie jej długości. Nie jest to jednak cecha, która mogłaby przesądzić o jego skuteczności bojowej, dlatego w miarę, jak dauphermianie oswajali się z nowszymi technologiami wojskowymi, zaczęli wycofywać z linii przestarzałe Discrile. Część z nich złomowano, inne postanowiono zakonserwować "na wszelki wypadek" i z myślą o ewentualnych późniejszych modyfikacjach, niektóre zaś sprzedano mniej zaawansowanym technicznie światom do ich flot wojennych. Pojedyncze egzemplarze trafiły również różnymi krętymi drogami w ręce piratów, dla których okazały się łakomym kąskiem.

Szczęśliwym posiadaczem post-dauphermiańskiego Discrila Retribution był pirat Evram Darkmere, dawniej żołnierz korpusu piechoty morskiej i członek załogi, która porwała tę jednostkę i wybrała z nią wolność. Ten konkretny egzemplarz Discrila został zmodyfikowany m.in. przez dodanie lepszego pancerza i osłon oraz częściową wymianę uzbrojenia (w tym artylerii głównej na turbolasery), nadal jednak borykał się z problemami wynikającymi z zastosowania przestarzałego źródła mocy.