Gwiezdny Niszczyciel typu Gladiator (Gladiator Star Destroyer)
Gwiezdny Niszczyciel typu Gladiator to jednostka o tyle nietypowa, że jest najmniejszą spośród wszystkich noszących miano Gwiezdnego Niszczyciela. Podczas gdy większość jego imienników to ciężkie krążowniki lub gwiezdne pancerniki, Gladiator jest raczej lekkim krążownikiem i silną jednostką patrolową, przeznaczoną do działań tam, gdzie Imperium nie wysłało jeszcze - z rozmaitych powodów - większych sił.
Jednostka ta została pierwotnie zaprojektowana przez samego Walexa Blissexa dla Rendili StarDrive jako mniejsze rozmiarami i siłą uzbrojenia wsparcie dla większych Gwiezdnych Niszczycieli typu Victory, jednak zanim jeszcze weszła do produkcji, wojny klonów zdążyły się już zakończyć. Projekt został przejęty przez funkcjonariuszy Imperium i przekazany do KDY, gdzie po modyfikacjach stworzono z Gladiatora silnie opancerzony okręt średniej klasy, zdolny do samodzielnego prowadzenia dłuższych (trwających aż do dwóch lat!) działań i przystosowany do zwalczania grup piratów czy buntowników na obrzeżach cywilizacji.
Gladiator jest więc "kieszonkowym Gwiezdnym Niszczycielem", mającym uzyskiwać przewagę nad lekkimi siłami wroga w ten sam sposób, w jaki większe Gwiezdne Niszczyciele zyskują nad pełnymi krążownikami. W tym celu został wyposażony w mocny pancerz, solidną artylerię główną, nieco uzbrojenia lekkiego do samoobrony oraz w dwie eskadry myśliwców do działań na szerszą skalę. Okręt ten miał również pełnić rolę broni psychologicznej - skoro taka niewielka jednostka jest bowiem tak silnie uzbrojona, to czego można się spodziewać po większych okrętach, które mogą nadlecieć, jeśli żądania władz Imperium nie zostaną spełnione?
Przez ponad dekadę Gladiatory skutecznie wypełniały swoją misję, przywołując do porządku pomniejszych buntowników czy grupy pirackie lub przemytnicze. Zagrożenie pojawiło się dopiero w momencie, w którym Sojusz Rebeliantów przystąpił do tworzenia regularnych sił bojowych i dzięki odpowiedniej koordynacji sił oraz pozyskaniu ciężkich krążowników zaczął być w stanie skutecznie zwalczać te lekkie Gwiezdne Niszczyciele. Kilka jednostek tego typu dzięki sabotażowi lub skoncentrowanym atakom abordażowym dostało się również w ręce piratów, dla których były to bardzo cenne i przydatne okręty.
W późniejszym czasie powstał wariant Gladiator II, o wzmocnionym uzbrojeniu do zwalczania wrogich myśliwców.
To prawda, że na obrazku widnieje 6 wież artylerii głównej, jednak źródło pisane wyraźnie wymienia "5 baterii". Być może baterie są kilkuwieżowe i część z nich umieszczona jest na dolnej lub rufowej powierzchni kadłuba. A może twórca sourcebooka zrobił literówkę.
pełna nazwa: | Gladiator-class Star Destroyer | producent: | Rendili StarDrive / Kuat Drive Yards |
---|---|---|---|
polska nazwa: | Gwiezdny Niszczyciel typu Gladiator | w slangu: | - |
prędkość: | 4 | wytrzymałość: | 500 |
w atmosferze: | osłony: | 233 | |
hipernapęd: | 1 | zwrotność: | 3 |
uzbrojenie: |
|
długość: | 500 m |
rozpiętość: | |||
załoga: | 1 255 (w tym strzelcy: 51) | ||
pasażerowie: | 1 200 | ||
ładowność: | 6 000 t | ||
cena (nowy): | |||
używany: | 34 000 000 kr | ||
w użyciu od / do: | początki Imperium (po 19 BBY) |
Strona podoba mi się. Jest miszczoska.