Kanonierka typu Warrior to stworzony w ramach republikańskiego projektu Nowej Klasy dedykowany niszczyciel wrogich okrętów charakteryzujący się niewielkimi rozmiarami oraz wysoką zwrotnością i prędkością. Zbudowany w oparciu o tę samą wielokadłubową konstrukcję nośną co korweta zwiadowcza Agave, jest on od niej znacznie lepiej uzbrojony i opancerzony, równocześnie zachowując zbliżone parametry lotu, w tym wysoką prędkość i zwrotność.

Głównym zadaniem Warriora - czy raczej z reguły formacji złożonej kilku okrętów tego typu - jest rozbicie wrogiego szyku lub stworzenie w nim luk przez zniszczenie lub poważne uszkodzenie wybranych jednostek liniowych. Korzystając ze swojej wysokiej prędkości i zwrotności kanonierki te mają ominąć wszystkie jednostki osłonowe wroga w rodzaju myśliwców, korwet czy fregat, a następnie skoordynowanymi salwami ciężkich rakiet dosięgnąć krążowników stanowiących trzon linii bojowej. Po dokonaniu skutecznego ataku i wyczerpaniu amunicji lub utracie przewagi taktycznej Warriory mają zazwyczaj przykazany odwrót w nadprzestrzeń, choć w miarę potrzeby mogą być też wykorzystane w dalszym boju.

Ten specyficzny profil misji podyktował wiele rozwiązań technicznych użytych na kanonierce. Główną broń Warriora - cztery wyrzutnie ciężkich rakiet CM-9 - rozdzielono równomiernie między dziób i rufę, tak, aby okręt mógł odpalać śmiercionośne salwy nie tylko podczas dolotu do celu, ale też podczas odchodzenia od niego: czy to po przecięciu linii wroga, czy po dokonaniu taktycznego nawrotu. Główne uzbrojenie artyleryjskie stanowią turbolasery o mocy pozwalającej na skuteczne zwalczanie korwet i fregat, a nawet na zagrożenie krążownikom. Do tego dochodzą jeszcze lekkie działka laserowe do niszczenia myśliwców i ciężkich pocisków rakietowych, co w połączeniu z silnymi osłonami i pancerzem ma zapewnić okrętowi bezpieczeństwo do momentu odpalenia własnych rakiet.

W zamierzeniu okręty typu Warrior miały działać w oderwaniu od własnej grupy bojowej, atakując jako pierwsze, zanim jeszcze rozpocznie się bezpośrednie starcie większych jednostek liniowych. Praktyka podczas kryzysu yevethańskiego pokazała, że poza tymi zadaniami, Warriory skutecznie sprawują się także w składzie mniejszych grup bojowych, chociaż siła ognia pojedynczej korwety może nie być wystarczająca do wyrządzenia odpowiednio dużych szkód dobrze opancerzonemu wrogowi.