Kuter patrolowy PB-950 stworzony został na trzysta lat przed upadkiem Starej Republiki jako mała i szybka jednostka przeznaczona przede wszystkim dla służb celnych i sił samoobrony. Jego solidna konstrukcja sprawiła jednak, że wiele z tych statków przetrwało w służbie aż do zakończenia galaktycznej wojny domowej.

PB-950 dysponuje silnymi osłonami, mocnym pancerzem i zróżnicowanym uzbrojeniem, co zapewnia mu samodzielność i bezpieczeństwo nawet w przypadku przedłużających się patroli w odległych sektorach. Konstrukcja kutra nie przynosi hańby jego koreliańskim twórcom: statek jest odporny na uszkodzenia i potrafi znieść ich naprawdę sporo, łatwo poddaje się też modyfikacjom i stosowaniu zamienników części oryginalnych. Pod względem estetyki zdecydowanie łagodnym będzie powiedzenie o tej jednostce, że jej widok nie zachwyca... W pudełkowatym, grubo ciosanym kadłubie kryją się jednak potężne silniki sprawiające, że kuter ten może doścignąć praktycznie każdy frachtowiec czy transportowiec, co w połączeniu z resztą wyposażenia czyni go czymś bardzo niechętnie widzianym przez piratów i przemytników.

Podstawowym uzbrojeniem kutra patrolowego są działka jonowe, pozwalające mu na obezwładnienie uciekinierów bez rozmieniania ich na drobne. PB-950 dysponuje dwiema sztukami takiej broni, osadzonymi w bocznych wieżyczkach z przodu kadłuba. Działka mogą być sprzężone do prowadzenia ognia na wprost, lub też operować niezależnie, pokrywając ogniem w zależności od potrzeby przód i obie burty. Tylną półsferę zabezpiecza natomiast poczwórne działko laserowe w wieżyczce ogonowej - jak widać prom eskortowy JV-7 nie był prekursorem tego rozwiązania, świetnie sprawdzającego się w zwalczaniu wrogich myśliwców i innych jednostek, które mogłyby górować nad kutrem zwrotnością. Gdyby potrzebny okazał się zaś jeszcze większy kaliber, statek dysponuje też wyrzutnią rakiet wstrząsowych, przydatną w walce z bardziej odpornymi wrogami w rodzaju podrasowanych lekkich frachtowców czy kanonierek.

Jako dodatek do tego wszystkiego kuter PB-950 może zabrać na pokład 8 pasażerów (na przykład drużynę abordażową) oraz całkiem sporo ładunku - czy to sprzętu, czy też towarów skonfiskowanych przemytnikom. Wszystko to sprawia, że statek ten cieszy się dużym powodzeniem wśród tych, których miał zwalczać - przemytnicy i piraci chętnie przerabiają te jednostki na jeszcze lepiej przystosowane do ich własnego fachu i wykorzystują je w działaniach przeciw siłom reprezentującym prawo i porządek. Jednym z przykładów takiego użycia był Lumrunner - sędziwy i wielokrotnie modyfikowany kuter stanowiący w okresie galaktycznej wojny domowej własność przemytnika Shamusa Falconiego.

Nie można nie wspomnieć jeszcze o dość nietypowej aranżacji wnętrza kutra. Kabina pilotów oraz stanowiska operatorów uzbrojenia energetycznego mieszczą się w charakterystycznej nadbudówce, zapewniającej dodatkowo dostęp do kapsuły ratunkowej (dwie inne ulokowano pod pokładem głównym) oraz dwóch śluz bocznych. Operator wyrzutni rakiet siedzi natomiast w wieżyczce pod kadłubem statku... Pomiędzy tymi dwoma poziomami ulokowano zaś pokład główny, którego przednią część zajmują dwie ładownie oraz centralne pomieszczenie techniczne z główną rampą wejściową. Śródokręcie przeznaczono na kabiny dla załogi i pasażerów oraz wspólną część rekreacyjną i toalety, na rufie zaś poza miniaturową kuchnią i ambulatorium większość przestrzeni zajmują silniki podświetlne oraz hipernapęd.

Prowadzona przez trzy stulecia produkcja PB-950 znacząco wzrosła w początkach wojen klonów, jednak krótko po ich zakończeniu fabryki zatrzymano, a Imperium zaczęło stopniowo wymieniać PB-950 na cięższe i większe korwety celne Rendili (niszę dla lekkich patrolowców zaczęły natomiast wypełniać fregaty celne, patrolowce Guardian oraz IPV-1. Tysiące PB-950 przez długie lata pozostawały jednak nadal zarówno w imperialnych służbach celnych (szczególnie w placówkach położonych na uboczu), jak i na wyposażeniu lokalnych sił obronnych. A demobil często trafiał do przemytników...