O ile w bardziej cywilizowanych rejonach Galaktyki najczęściej spotykanym lekkim frachtowcem jest koreliański YT-1300, o tyle im dalej w stronę Zewnętrznych Rubieży, tym więcej spotkać można Ghtroków. Najpopularniejszy z nich, model 720, to lekki frachtowiec ogólnego przeznaczenia, zaprojektowany właśnie jako konkurencja dla święcącego tryumfy wśród "niezależnych przewoźników" YT-1300.

Ghtroc 720 legitymuje się przede wszystkim możliwością przewiezienia większej niż YT-1300 ilości ładunku, większą zwrotnością oraz fabrycznie instalowanymi osłonami. Ponadto jego trzy ładownie mają bardziej regularny kształt i lepiej rozwiązany system załadunku, co dodatkowo czyni tą jednostkę bardziej pakowną - za co jednak trzeba było zapłacić zwiększeniem rozmiarów statku, a tym samym jego masy, co bezpośrednio przekłada się na niższą prędkość nadświetlną w przypadku stosowania standardowych jednostek napędowych. Ghtroc ma miejsce dla większej niż YT ilości pasażerów, oraz porównywalne ze swoim konkurentem uzbrojenie. Pewnym mankamentem jest jednak umiejscowienie jego działka laserowego - broń ta jest zainstalowana nad kabiną pilota i może strzelać jedynie do przodu, podobnie jak w myśliwcach. O ile w lekkich maszynach bojowych przystosowanych do walki kołowej rozwiązanie to jest dobrym pomysłem, o tyle ciężko obładowany i powolny frachtowiec niezbyt dobrze radzi sobie w takich sytuacjach, co czyni go niemal bezbronnym w starciu z myśliwcami czy zwrotnymi kanonierkami. Ghtroc 720 posiada jednak bardzo solidną konstrukcję górnej i dolnej części kadłuba, wprost zachęcającą do tego, żeby zainstalować tam dodatkowe wieżyczki z działkami - podobnie jak u YT. Taka modyfikacja jest zazwyczaj pierwszą z wprowadzanych przez wielu użytkowników tego typu frachtowca.

Ciekawą rzeczą jest w Ghtroku sposób rozmieszczenia silników - duża część systemów głównego napędu kryje się w przednich "płetwach" statku, podczas gdy hipernapęd umieszczony jest klasycznie, z tyłu kadłuba. Rozwiązanie to ma zarówno zalety, jak i wady - w przypadku awarii napędu w sytuacji podbramkowej, pilot może szybko dotrzeć do niesprawnych głównych silników, ale niestety w momencie, gdy uszkodzeniu lub przeciążeniu ulegnie także napęd nadświetlny, konieczne jest bieganie między trzema (lub więcej) lokacjami: kokpitem, przedziałem hipernapędu i przedziałem napędu głównego. Z drugiej jednak strony, w takim na przykład YT bezpośrednio przed silnikami umieszczona była ładownia, co w przypadku pełnego naładowania okrętu i tak czyniło dostęp do nich dość problematycznym.

Tylne "płetwy" przypominającego żółwia frachtowca Ghtroc 720 mieszczą dwie duże kapsuły ratunkowe, w których znajduje się wystarczająco miejsca dla całej załogi i pasażerów, plus sporo zapasu. Wprawdzie kajuty załogi mieszczą się w dość dużej od nich odległości - w dziobowej części statku za kokpitem - jednak w razie potrzeby komunikacja odbywa się za pośrednictwem umieszczonego w centrum frachtowca pomieszczenia wypoczynkowego, dzięki czemu nie jest się trudno do nich dostać.

Generalnie, przy nieco niższej od swojego konkurenta cenie, Ghtroc uważany jest za frachtowiec o porównywalnych do YT-1300 osiągach, a nawet w wielu obszarach nieco lepszy; nieco trudniej jest za to wprowadzać w nim własne modyfikacje. Mimo, że firma Ghtroc Industries w pewnym momencie dokonała swojego żywota, frachtowce wyprodukowane przez nią (ich liczbę szacuje się na dziesiątki tysięcy) trzymają się całkiem nieźle, a na rynku nadal bez problemu można dostać do nich akcesoria i części zamienne. W ten sposób Ghtroc pozostaje na stabilnej drugiej pozycji na rynku lekkich frachtowców "dla prawie każdego".

Z mocno zmodyfikowanej jednostki tego typu korzystał Luke Skywalker podczas swoich podróży w okresie ofensywy wielkiego admirała Thrawna. W jego frachtowcu usunięto niemal wszystkie pomieszczenia wewnętrzne, w ich miejscu umieszczając swoisty hangar dla X-winga Luke'a; zamontowano mu także ukrytą, wymierzoną w tył wyrzutnię torped protonowych oraz specjalny rozpraszacz cząsteczek skonstruowany na bazie emitera promienia ściągającego. W momencie zaatakowania przez próbujący go przechwycić Gwiezdny Niszczyciel Imperium Skywalker skorzystał z tego wyposażenia - uruchomił system samozniszczenia statku, a sam opuścił jego pokład w swoim myśliwcu. Rozpraszacz sprawił, że szczątki Ghtroka stworzyły chmurę drobnych cząsteczek pomiędzy uciekającym myśliwcem a ścigającym go okrętem, uniemożliwiając temu drugiemu pochwycenie X-winga promieniem ściągającym aż do momentu skoku w nadprzestrzeń.

Wcześniejszymi wariantami tego frachtowca były Ghtroc 580 i Ghtroc 690. Oba były przystosowane do pilotowania przez jedną osobę i uzbrojone w jedno działko laserowe, przy czym model 580 mierzył 37 metrów, dysponował ładownością 200 ton, hipernapędem drugiej klasy i mógł zabrać na pokład 6 pasażerów, model 690 natomiast - znacznie mniejszy - przewoził trzech pasażerów oraz 60 ton ładunku. Wersją rozwojową Ghtroka 720 był natomiast Ghtroc Cargo Empress, mierzący 110 metrów długości, zabierający 50 tysięcy ton ładunku i wyglądający w stosunku do modelu 720 jak przedłużana limuzyna w stosunku do zwykłego śmigacza kompaktowego. Warunki na jego pokładzie nie były jednak godne limuzyny.