W kategorii średnich frachtowców najlepiej znany jest bez wątpienia GR-75 Gallofree, jednak średni transportowiec Loronara nie pozostaje za nim daleko w tyle - zarówno jeśli chodzi o dobrą, jak i złą sławę.

Podczas gdy jednostka Gallofree jest pod względem konstrukcyjnym kontenerowcem, w skonstruowanym pół wieku przed bitwą o Yavin frachtowcu Loronar Medium Transport postawiono na rozwiązanie klasyczne, z tradycyjną ładownią wewnątrz pełnego kadłuba. Ściśle rzecz biorąc, chodzi o pięć ładowni umieszczonych jedna nad drugą. Każda z nich posiada możliwość niezależnego dostosowania grawitacji, temperatury, oświetlenia oraz składu i ciśnienia atmosfery, co pozwala na przewóz zróżnicowanego i wymagającego ładunku. Nowoczesny (jak na jego czasy) system sterowania i zarządzania ładunkiem pozwala modyfikować i monitorować te ustawienia bezpośrednio z mostka, co jest o tyle cenne, że do ładowni można dostać się jedynie przez ciasny (i zazwyczaj brudny) pięciometrowej długości korytarz łączący ją z częścią mieszkalną.

Każdy z pięciu poziomów ładunowych może być dodatkowo podzielony na niemal dowolną ilość indywidualnych pomieszczeń dzięki wykrozystaniu ruchomych grodzi tymczasowych. Pozwala to na wprowadzenie "segregacji" także wśród tych towarów, których preferowane warunki przechowywania są zbliżone. Zapewnia to zarówno izolację towarów podczas podróży (czego mogą oczekiwać niektórzy zleceniodawcy), jak i zmniejsza ewentualne kłopoty logistyczne podczas załadunku i wyładunku - oczywiście o ile tylko chief zdecyduje się podczas "aranżacji wnętrza" na stworzenie odpowiednich korytarzy dostępowych, które wszak zajmują miejsce, a więc zmniejszają opłacalność przewozu.

Przy długości 75 metrów i ładowności 17 tysięcy ton frachtowiec Loronara jest jedną z wiodących jednostek jeśli chodzi o stosunek ładunku do rozmiarów, przebijając nieco konkurenta - Gallofree i nieznacznie ustępując Space Masterowi KDY, choć oczywiście zawsze pozostając nieco w cieniu zagrożenia ze strony Mark I Sienara oraz koreliańskiej linii Action.

Inne przewagi średniego transportowca Loronara to wysoka prędkość w nadprzestrzeni, możliwość zabrania na pokład pasażerów oraz niska cena. Wadą jest natomiast niezbyt solidny pancerz, niska prędkość w przestrzeni klasycznej oraz słaba zwrotność - choć te dwie ostatnie cechy są akurat wspólne dla praktycznie wszystkich większych frachtowców.