Produkowany przez TransGalMeg myśliwiec typu Ixiyen to jedna z groźniejszych maszyn dostępnych - za odpowiednią oczywiście cenę - prywatnemu odbiorcy. Wyposażona jest w hipernapęd, solidny pancerz i wyrzutnię pocisków, a na dodatek dysponuje przyzwoitą prędkością, stawiającą ją niemal w lidze maszyn wojskowych w rodzaju X-winga.

Aby uniknąć problemów z imperialnymi inspekcjami, zakazami czy najazdami, posiadająca swoją siedzibę w Środkowych Rubieżach korporacja TransGalMeg stara się nie przesadzać z produkcją tych maszyn i tylko od czasu do czasu sprzedaje niewielkie ilości Ixiyenów na prywatnym rynku. Ponieważ zarówno sprzedawca, jak i odbiorcy z reguły działają na obszarze słabo zaludnionych Środkowych Rubieży, taktyka ta okazuje się zdawać egzamin. Myśliwce trafiają głównie w ręce szukających dużej siły ognia łowców nagród, najemników, a także do prywatnych - nie zawsze legalnych - sił zbrojnych w rodzaju eskadr Czarnego Słońca jako jednostki dla dowódców eskadr czy innych ważniejszych figur. Raczej nie zdarza się, aby większa grupa Ixiyenów znalazła się w posiadaniu pojedynczego odbiorcy - wynik polityki TransGalMeg mającej na celu nie rzucanie się zbytnio w oczy ze swoim produktem.

Ixiyen zaprojektowany jest tak, aby posiadał przewagę w pojedynku z większością standardowych myśliwców kosmicznych i dzięki silnemu pancerzowi oraz jako-takim osłonom dobrze się w takich warunkach sprawdza. Uzbrojenie w pociski rakietowe pozwala mu zaś radzić sobie z nieco większymi celami, szczególnie, że dzięki opancerzeniu jest on w stanie przez pewien czas ignorować ataki pomniejszych przeciwników, koncentrując się na walce z celem głównym. Sporo do życzenia pozostawia jednak wytrzymałość szkieletu tego myśliwca pod względem zmęczeniowym, jak również problem generatorów z dostarczaniem mocy maksymalnej przez odpowiednio długi czas. Z tego względu uważa się, że myśliwiec ten nie jest godnym partnerem dla maszyn ściśle wojskowych i w miarę możliwości powinien unikać przedłużających się starć, a w szczególności zbyt długiej walki kołowej.

Załogi kanonierek i większych myśliwców zauważają również, że Ixiyen nie jest w stanie prowadzić równolegle ognia z więcej niż jednego rodzaju broni, ale przyznać trzeba, że jest to raczej standard w przypadku jednoosobowych maszyn tego typu.

Ixiyen występował w dwóch wariantach, różniących się przede wszystkim częścią dziobową, a posiadających niemal identyczne skrzydła, kadłub główny z kokpitem oraz silniki. Mimo różnic w wyglądzie, maszyny te charakteryzowały się niemal identycznymi parametrami lotu oraz specyfikacją techniczną.