Gdyby szukać wśród myśliwców kosmicznych odpowiednika kopciuszka lub brzydkiego kaczątka, z pewnością jednym z pierwszych kandydatów byłby Preybird firmy SoroSuub. Zaprojektowany jeszcze za czasów świetności Imperium jako ciężki myśliwiec eskortowy, Preybird doczekał się jedynie krótkiej serii przedprodukcyjnej i został skreślony z planów firmy, nie dotrwawszy nawet do ostatecznej decyzji co do wyboru uzbrojenia (o które spór był zresztą jedną z głównych przyczyn wstrzymania projektu). Kilka istniejących egzemplarzy dostało się rozmaitymi kanałami w ręce rozmaitych "niezależnych przedsiębiorców" czy piratów, a cały projekt wylądował na półce i został niemal całkowicie zapomniany. Piloci myśliwscy nie uczyli się nawet rozpoznawania jego sylwetki, a w całej Galaktyce znikoma ilość osób widząc go byłaby w stanie skojarzyć, co to w ogóle może być za jednostka.

Preybirdy z serii próbnej dostały się w ręce pirackich gangów Bezgłośnych Ostrz (Silent Blades) oraz Hurrimów. Siły tych pierwszych zostały rozbite w roku bitwy o Yavin przez imperialną fregatę Far Orbit, uprzednio poradziwszy sobie jednak z jej pokładowymi maszynami typu TIE. Hurrimowie natomiast zostali zniszczeni przez Sojusz Rebeliantów około 3 ABY, kiedy po zerwaniu z nim współpracy sprzymierzyli się z siłami Imperium.

Prawdopodobnie taki byłby koniec tego dobrze zapowiadającego się myśliwca, gdyby nie fakt, że niemal ćwierć wieku później linia produkcyjna i dokumentacja wpadła w ręce bandy piratów znanych jako Cavrilhu. Ci szybko dogadali się z reprezentującym resztki świetnego niegdyś Imperium moffem Disrą i w zamian za wymierne korzyści finansowe i materialne około roku 19 ABY zaczęli produkować Preybirdy na potrzeby Marynarki Imperialnej dowodzonej przez admirała Pellaeona. Tutaj okazało się, że dawna maszyna firmy SoroSuub sprawuje się w większości przypadków lepiej, niż tradycyjne TIE, a osłony i seryjnie montowany hipernapęd to coś, czym gardzić byłoby wręcz głupio. Rozmiary Preybirda były może nieco większe, niż to, do czego przyzwyczaiła się większość imperialnych pilotów myśliwskich, jednak jego odporność i siła przebicia bardzo ułatwiają zaprzyjaźnienie się z tą jednostką.

Wiele wskazywało na to, że Preybirdowi udało się doczekać chwili, w której doktryna Imperium zmieni się na tyle, żeby zaakceptować użycie ciężkich myśliwców, i że udało mu się być w tym momencie pierwszym, który znalazł się na widoku. Plany Disry uległy jednak załamaniu, a Imperium postawiło na modyfikację bardziej "imperialnych" z pochodzenia maszyn, co sprawiło, że myśliwiec ten znowu nie uzyskał szerszej popularności.

Poza myśliwcami floty Pellaeona, najbardziej znane maszyny typu Preybird to Raptor i Skyclaw (Harpun i Drapieżnik) przemytnika Mazzica - jednostki z pierwszej serii, pozyskane przez niego w niejasnych okolicznościach i przy prawdopodobnym współudziale wojowniczki Shady. Mazzic poświęcił kilka lat na ich ulepszanie i doposażanie, dzięki czemu służyły mu one wiernie i skutecznie jako "argument ostateczny" wobec wrogów i nielojalnych kontrahentów, dzięki groźnemu wyglądowi i zaskoczeniu nie raz i nie dwa pokonując dużo silniejszego nieprzyjaciela - dopadły między innymi kanonierkę koreliańską DP-20 Nilesa Ferriera podczas jego próby ucieczki z Hijarny.