Jednostka ta została zaprojektowana od podstaw jako główny okręt liniowy dla Nowej Republiki. Podobnie jak MC85, a inaczej niż poprzednie serie krążowników kalamariańskich, MC90 są w pełni przystosowane do obsługi przez ludzi i większość innych ras, a ich konstrukcja została uporządkowana w porównaniu z MC80B, co ułatwia i przyspiesza ewentualne naprawy i modyfikacje wyposażenia - czy chodzi tu o replikatory żywności dla załogi, czy o silniki głównego napędu. Okręt góruje pod każdym względem nad standardowym ISD - jest szybszy, zwrotniejszy, lepiej opancerzony i uzbrojony, no i - jak swoi poprzednicy - wyposażony w zapasowe generatory osłon.

W uzbrojeniu głównym postawiono nie tyle na siłę przebicia pojedynczego turbolasera, co na zwiększenie ilości baterii oraz polepszenie koordynacji między nimi, dzięki czemu MC90 może skuteczniej zwalczać wiele niewielkich celów. Aby zapewnić dodatkowe wsparcie w trudnych sytuacjach, krążownik wyposażono też w skierowane do przodu wyrzutnie bardzo ciężkich rakiet lub torped protonowych. Nowy Calamari przenosi też na pokładach hangarowych 72 myśliwce - czyli, według nomenklatury republikańskiej - dwa skrzydła.

Nowy krążownik rebeliancki jest niemal całkowicie autonomiczny i podobnie jak ISD może przez dłuższy czas pełnić rolę statku-bazy dla wielu mniejszych jednostek, zapewniając im potrzebne zaopatrzenie i bazę naprawczą. Pierwszą jednostką tego typu był Defiance, wprowadzony do służby krótko po klęsce kampanii wielkiego admirała Thrawna i przeznaczony na okręt flagowy dla admirała Ackbara, w której to roli zastąpił MC80 Home One.